Stijgende rentevoeten ook relevant voor intra-groep financieringen

Toepassing juiste referentierentevoet

De regels inzake verrekenprijzen vereisen dat intra-groep leningsovereenkomsten worden afgesloten onder marktconforme voorwaarden. Dit zijn voorwaarden overeenkomstig met de voorwaarden die onafhankelijke partijen met elkaar zouden overeenkomen in vergelijkbare omstandigheden. Door de opeenvolgende renteverhogingen van de referentierentevoeten door centrale banken stijgen de financieringskosten van ondernemingen. Vaak wordt de rentevoet van een intra-groep lening bepaald op basis van een referentierentevoet (bv. 3m EURIBOR) verhoogd met een premie die voornamelijk het kredietrisico vergoedt. Nu deze referentierentevoeten wat meer fluctueren, is het van belang om voor elke leningsovereenkomst nauwkeurig op te volgen dat de juiste referentievoet wordt gehanteerd.

Is de risicopremie nog steeds correct?

In sommige gevallen kunnen renteverhogingen ook de terugbetalingscapaciteit van de schuldenaar aantasten. Dit is zeker het geval in groepen die gebruikmaken van schuldfinanciering van diverse groepsvennootschappen terwijl de operationele marges niet stijgen. Een stijging van de financieringskosten kan er in dergelijke structuren toe leiden dat groepsvennootschappen geen positieve resultaten meer hebben of onvoldoende cashflow genereren om de verhoogde rentelasten te betalen, met als gevolg  een groter risico dat de onderneming haar schulden niet meer kan voldoen. In dergelijke gevallen dient te worden bekeken of de risicopremie die wordt toegepast bovenop de referentierentevoet nog steeds correct is. Mogelijks zal die verhoogd moeten worden. Een onafhankelijke partij zoals een bank zal immers een hogere premie verwachten indien ze wordt blootgesteld aan een verhoogd kredietrisico.

Impact op fiscale aftrekbaarheid van rentelasten

In extremere gevallen zal de lening niet meer worden betaald. De aangepaste OESO richtlijnen inzake verrekenprijzen bevatten regels die bepalen wanneer een financiering een lening is of eerder kenmerken heeft van een eigen vermogen. Indien een financiering voor doeleinden van verrekenprijzen als eigen vermogen wordt beschouwd, dan is de rentekost niet meer fiscaal aftrekbaar. Als het bijzonder onwaarschijnlijk wordt dat de lening kan worden terugbetaald, of als er nooit terugbetalingen gebeuren, kan dat erop wijzen dat de lening voor doeleinden van verrekenprijzen eerder als kapitaal wordt aangemerkt. Dit heeft als gevolg dat de interestkosten niet meer aftrekbaar zijn.

Daarnaast bestaan nog diverse fiscale regels die aftrekbaarheid van interest beperken (zogenaamde ‘thin cap’ regels) en voornamelijk relevant zijn voor grote ondernemingen. Zo zal de interestaftrek voor alle leningen, zowel intra-groep leningen als externe of bancaire leningen, in de regel beperkt worden tot EUR  3 miljoen of tot 30% van de operationele winst (EBITDA) als dat bedrag hoger is. Deze regels worden toegepast op een Belgische (ad hoc) geconsolideerde basis. De stijgende rentekosten kunnen tot gevolg hebben dat de drempels overschreden worden en dat interestlasten niet meer aftrekbaar zijn.

Ben je niet zeker wat de stijgende rentevoeten voor jouw onderneming betekenen? Neem dan contact op met onze experten!