Veranderingen op komst voor buitenlandse kaderleden in België

Wat waren nu de grote voordelen van het stelsel?

In de eerste plaats werden deze kaderleden fiscaal beschouwd als niet-inwoners en belast volgens de regels van de belasting van niet-inwoners. Ook al woonden betrokkenen met hun gezin in België werden zij door een fictie in deze circulaire beschouwd als niet-inwoners. Fiscaal had dit tot gevolg dat zij alleen belastbaar waren op hun inkomsten van Belgische oorsprong. Zo dienden zij in België hun buitenlandse onroerende inkomsten niet aan te geven en was er evenmin een aangifteplicht voor intresten en dividenden van buitenlandse oorsprong.

Een tweede voordeel had betrekking op hun beroepsinkomsten en ook hier vond geen taxatie plaats van de verloning voor arbeidsdagen gepresteerd in het buitenland. Het betrof hier de zogenaamde “foreign travel exclusion” waarbij enkel de in België gepresteerde dagen tot taxatie in België aanleiding gaven.

Tenslotte konden de meeruitgaven door de tewerkstelling of de detachering naar België belastingvrij vergoed worden door de werkgever aan de werknemer. Het ging jaarlijks om een bedrag van maximaal 11.250 euro en in sommige gevallen zelfs tot  maximaal 29.750 euro.

Bovenop kon de werkgever ook nog de kosten van verhuis, van inrichting van de woning, een jaarlijkse reis naar het land van herkomst en de onderwijskosten (lagere en middelbaar) belastingvrij terugbetalen aan het kaderlid.

Waarom verandert het?

Het systeem was zeer voordelig maar kon in de gewijzigde internationale context niet langer standhouden. Zo velde de Rechtbank van Eerste Aanleg van Brussel (Franstalige kamer) op 9 september een vonnis aangaande de volgende zaak. Een buitenlands kaderlid  verbleef met zijn gezin al meer dan 20 jaar in België en genoot van het bijzonder regime voor buitenlandse kaderleden. De fiscus  vond dit na al die jaren niet meer terecht en wou hem taxeren in de Personenbelasting, maar dat werd door betrokkene betwist. Zoals boven uiteengezet genieten deze personen van een vrijstelling van roerende inkomsten van buitenlandse oorsprong (dividenden, intresten). Het kaderlid had door zijn jarenlang verblijf in België geen banden meer met zijn land van herkomst en was dus een fiscale staatsloze geworden.

De filosofie achter het stelsel en meer bepaald de fictie was dat door het tijdelijk verblijf hier een taxatie in de belasting van niet-inwoners gerechtvaardigd leek, omdat de betrokkene in zijn land van herkomst nog als een inwoner beschouwd werd. Dit blijkt in de realiteit, zeker na vele jaren, niet meer het geval te zijn, waardoor sommigen nergens nog als inwoner  van een land  beschouwd werden en dus ook nergens meer onderworpen zijn aan een taxatie op basis van een “wereldwijd inkomen”, wat toch een grondregel is in vele landen.

Door de internationale uitwisseling van inkomsten o.a. via de CRS-fiches (Common Reporting Standard) is de Belgische fiscus op de hoogte van buitenlandse bankrekeningen, buitenlandse intresten en dividenden en kan zij aldus voor haar inwoners onderworpen aan de Belgische personenbelasting overgaan tot taxatie van deze inkomsten, mocht de belastingplichtige deze niet spontaan aangegeven hebben. Voor de inwoners die zoals dit kaderlid door een fictie uit de personenbelasting geweerd worden en belast in de belasting van niet-inwoners en tevens ook geen inwoner meer zijn van het land van oorsprong, is er dus geen taxatie van deze roerende inkomsten mogelijk. Betrokkene verloor het geschil en moest de Administratie informatie verschaffen over zijn vermogen (o.a. bankrekeningen).

Deze ‘onzichtbaarheid’ zal binnenkort niettemin wettelijk gaan verdwijnen waardoor fiscale staatslozen of onze “invisible taxpayer” uit bovenvermelde casus wel boven water moet komen en zichtbaar wordt voor de fiscus. Het expatregime zal namelijk enkel openstaan voor rijksinwoners onderworpen aan de personenbelasting.

Wat verandert er precies?

Het nieuwe regime voor buitenlandse kaderleden krijgt vanaf 1 januari 2022 een wettelijk karakter en zal in een afzonderlijk bijdrage verder uitgebreid toegelicht worden.

De grote krijtlijnen zijn (op basis van de huidige teksten) de volgende:

• Wettelijke onderbouwing in plaats van een administratieve regelgeving;
• Taxatie als inwoner in de Personenbelasting (dus wereldwijde aangifteplicht van de inkomsten);
• Erkenning voor een beperkte periode (5 jaar, éénmalige verlenging van 3 jaar mogelijk);
• Geen vereisten meer naar nationaliteit;
• Geen rijksinwoner geweest in België in de 5 voorgaande jaren en op meer dan 150 km van een landsgrens wonen;
• “Foreign travel exclusion” valt weg, dus ook taxatie van dagen gewerkt in het buitenland;
• Minimale verloning van 75 000 euro (uitgezonderd voor researchers, masterdiploma vereist);
• Kostenvergoeding beperkt tot 30% van de verloning met een maximale cap van 90 000 euro;
• Overgangsregime van 2 jaar voorzien waarin de oude regeling nog blijft gelden voor diegenen die nu van het regime genieten. Erkende kaderleden kunnen echter ook vanaf 1 januari 2022 opteren om direct onder het nieuwe stelsel te vallen.

Wenst u meer informatie hierover? Neem dan zeker contact op met één van onze experten via contact@vdl.be