Common reporting standards (CRS): buitenlandse vermogens nog extra geviseerd?

Wie dacht dat de common reporting standards enkel focusten op het bestaan van de rekening, is eraan voor de moeite. De CRS-melding geeft namelijk ook de ontvangen bruto-inkomsten als het rekeningsaldo van de buitenlandse rekening mee. Aan de hand van die gegevens kan de fiscus eenvoudig controleren of de aangifte correct werd ingevuld.

Negatief vermoeden

Wanneer er een vermoeden is dat de CRS-melding en de belastingaangifte niet overeenstemmen, dan ontvangt u van de fiscus een bijkomende vraag. In bepaalde gevallen wordt de termijn van drie jaar terug gehanteerd, in andere gevallen kan zelfs tot zeven jaar teruggekeerd worden om de nodige inlichtingen te verkrijgen. Omdat de initiële inlichtingen uit het buitenland komen, kan de verlengde onderzoekstermijn dus wel degelijk worden ingeroepen.

In september 2018 ontving de Belgische administratie voor het eerst heel wat informatie vanuit de automatische gegevensuitwisseling. Dit was meteen de aanleiding voor het uitsturen van verschillende vragen aan belastingplichtigen met een buitenlands vermogen.

Vergelijking CRS en aangifte

De vergelijking tussen de aangifte en de CRS-gegevens is niet altijd eenvoudig. Zoals eerder vermeld worden de bruto dividenden doorgegeven, maar daarbij dient opgemerkt te worden dat de buitenlandse bronbelasting aftrekbaar is. Daarnaast worden ook dividenden waarop al Belgische roerende voorheffing werd betaald, doorgegeven bij de automatische gegevensuitwisseling. Aangezien de roerende voorheffing al werd betaald, moeten deze inkomsten niet meer worden aangegeven.