Uw patiënt daagt niet op: wat met uw vergoeding?

Volgens een enquête uit 2014 van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ) verwittigt gemiddeld 1 op 20 patiënten de arts niet wanneer ze de afspraak niet kunnen nakomen. Het aantal niet nagekomen afspraken lag toen al in stijgende lijn. Een trend die zich de voorbije jaren alleen maar heeft verdergezet. Maar hoe kan de arts dit vermijden? Want behalve een gebrek aan elementaire beleefdheid, is er namelijk ook een organisatorische en financiële keerzijde voor de arts.

Organisatorisch en financieel aspect

Een (tijdige) annulering van de afspraak geeft de arts de mogelijkheid zich te schikken naar de aangepaste situatie. Een dringende behandeling kan bijvoorbeeld alsnog ingepland worden. De wachttijden van de overige patiënten kunnen ingekort worden of de arts kan zich even bezighouden met zijn steeds groter wordende papierberg.

Het financiële aspect vormt echter het grootste probleem. Een opeenvolging van verzuimde afspraken kan namelijk leiden tot een fors inkomensverlies. Daartegenover staat dat de vaste kosten van de praktijk niet dalen. De arts verliest dus 2 keer.

Schadevergoeding

Artikel 77 van de Code van geneeskundige plichtenleer stipuleert dat "een schadevergoeding mag gevraagd worden voor een nutteloos geworden huisbezoek of voor een verzuimde afspraak indien zij niet tijdig werd afgezegd."

Eerst en vooral dient opgemerkt te worden dat het gaat om een schadevergoeding en niet om ereloon. Er is namelijk geen sprake geweest van zorgverstrekking, en dat heeft een aantal gevolgen: er wordt geen ereloon aangerekend en geen getuigschrift uitgereikt, dus er kan geen beroep gedaan worden op de mutualiteiten of enig derde-betalersysteem. De arts zal dus zelf dienen in te staan voor het invorderen van de schadevergoeding.

Theorie en praktijk

De Orde van Artsen heeft een principe aanvaard van een schadevergoeding die lager ligt dan het bedrag van de consultatie. Voor een verzuimde afspraak die 25 EUR zou gekost hebben, beveelt men een schadevergoeding van 10 à 12 EUR aan. In theorie kan de arts dus aan de niet-opgedaagde patiënt een schadeloosstelling vragen. In de praktijk blijkt dit echter niet zo eenvoudig te zijn. De artsen vinden het een weinig hartelijke eis en berusten zich gauw in het feit dat de patiënt "toch niet zou betalen".

En net daar knelt inderdaad het schoentje. De patiënt kan gevraagd worden de schadeloosstelling te betalen, maar bij weigering dient de arts de algemene principes van het burgerlijke recht toe te passen. Dit gaat dan gepaard met gerechtsdeurwaarders, advocaten en juridische procedures. Het mag duidelijk wezen dat een arts dergelijke zware procedure niet zal opstarten voor een bedrag van 10 à 12 EUR. Het sop is de spreekwoordelijke kolen niet waard.

Alternatieven

Zijn er alternatieven? Jammer genoeg niet. Een arts kan blijven aandringen op de betaling, maar staat verder redelijk machteloos. In extremis kan de arts weigeren om de patiënt te behandelen, gelet op de vertrouwensbreuk in de relatie. Hier dient uiteraard rekening gehouden te worden met de strikte voorwaarden van de Code van Geneeskundige Plichtenleer en de adviezen van de Nationale Raad.

Voor meer informatie omtrent deze kwestie kunt u steeds contact opnemen met een van onze specialisten.